آخر خوش
همه از عاقبت زندگی خود می هراسیم
از بس شاهد سقوط آدم های بزرگ هستیم
می ترسیم چون دنیا هیچ اعتباری ندارد
دیروز نمی تواند برای امروز و فردا ، نتیجه بخش باشد
ملاک ، حال فعلی افراد است
چه باید کرد؟
تنها نقطه امید ، دست گیری خداوند است
نه تنها دست من
ای خدای مهربان دستم بگیر
چون که دستم ، دست او گردد رها